· آموزش "کودتای سبز"

هر چند از نظر کارشناسان نظرسنجی های انتخاباتی عموماً دارای سندیّت نیست امّا اصلاح طلبان با رجوع به نظرسنجی های محرمانه نهادهای مسئول و نظرسنجی های خود دریافته بودند که فاصله کاندیدای آنها با «احمدی نژاد» بسیار بالاست. از این حیث پروژه "انقلاب رنگی سبز" (جنبش موهومی سبز) را تدارک دیده بودند تا در صورت عدم پیروزی کاندیدای مطبوع شان؛ با آسیب واردن آوردن به نظام، کاندایدیشان را به مردم و نظام اسلامی تحمیل نمایند.

برای مثال می توان به مطالعه موردی انقلاب های رنگی در "اقمار شوروی" سابق طیّ سلسله نشست هایی از بهمن ماه 1383 ه.ش تحت عنوان «برنامه اوراسیای مرکزی» در «دانشگاه تهران» توسّط «الهه کولایی» (عضو «هیئت علمی دانشگاه تهران»، نماینده «مجلس ششم» و عضو فعّال «جبهه مشارکت») اشاره کرد که محصول اش در مردادماه 1384 ه.ش در کتاب «افسانه انقلاب های رنگی» به چاپ رسید.

بعدها این کتاب در قالب مرجعی آموزشی برای "جنبش پساانتخاباتی سبز" در اختیار «ستاد مرکزی اصلاحات» قرار گرفت و خود «کولایی» به عنوان «مسئول بخش بانوان ستاد» بر حُسن فهم آن نظارت می کرد، آنها 17 بند را به عنوان شاخصه های «سازمان عملیّات انقلاب نارنجی اوکراین» معرّفی کرده بودند. همچنین برپایه برخی اسناد، فیلم مستند یکی از کودتاهای رنگی نیز در «ستاد مرکزی» با هدف ایجاد درکی جامع از سناریو به نمایش درآمده و مورد بازبینی قرار گرفت («سیّدیاسر جبرائیلی»، «سودای سکولاریسم»، فصل پنجم).

· کمیته صیانت از موسوی!

گام اوّل اغلب انقلاب های مخملی تشکیل یک مجموعه سیاسی فراحاکمیّتی برای اعلان کذب تخلّفات انتخاباتی دولت حاکم است. برای این منظور در ماه های منتهی به انتخابات صحبت کردن از تقلّب توسّط اصلاح طلبان و «هاشمی رفسنجانی» بالا گرفت.

شاید اوّلین بار این «هاشمی رفسنجانی» بود که طیّ خطبه های نماز جمعه تهران در پاییز 1387 ه.ش نسبت به تقلّب در انتخابات هشدار داد و از لزوم صیانت از آراء مردم سخن به میان آورد، وی بعدها در همایش جنجالی «۳۰ سال قانونگذاری» که با دعوت «علی لاریجانی» (رئیس مجلس هشتم) برگزار شد، دیگر بار کوشید تا توجه افکار عمومی را به سوی ایده تقلّب هدایت کند.

هاشمی می گوید: «اگر مردم احساس کنند رأی شان در سرنوشت آنان بی اثر است و متولّیانی پیدا شوند که رأی آنها را هر جوری که می خواهند، بخوانند آنگاه دلسرد می شوند، چون مردم مسلمانند و هیچ وقت به کشور خیانت نمی کنند.» («پایگاه خبری- تحلیلی رجاء»- «بازخوانی نقاط عطف فتنه 88»- بخش اوّل). البتّه این دست اظهارات که توسّط مابقی اصلاح طلبان و اپوزیسیون خارج نشین نیز تکرار می شد به شدّت توسّط رهبری معظّم انقلاب اسلامی مورد انتقاد قرار گرفت، هشدارهایی که توسّط این مجموعه سیاسی نادیده گرفته می شد.

خاتمی در جلسات برنامه ریزی «کمیته صیانت از آراء» شرکت می کرد بطور مثال 28 فروردین ماه 1388 پایگاه خبری روزنامه «آفتاب» به نقل از سایت «کلمه» (متعلّق به ستادهای انتخاباتی موسوی) در گزارشی از جلسه موسوی و خاتمی در دفتر کار «میرحسین موسوی» نوشت: «در این دیدار خاتمی و موسوی در مورد مسئله صیانت از آراء و اخلاق انتخاباتی گفتگو و تأکید کردند.». همچنین گزارشاتی مخابره شد که نشان می داد خاتمی در جلسه برنامه ریزی برای تشکیل «کمیته صیانت از آراء» با حضور «مهدی هاشمی» (نماینده هاشمی رفسنجانی در کمیته) حضور داشته است. علاوه بر این وی در قامت یکی از رهبران جریان اصلاحات در جهت زمینه سازی برای عُرفی شدن کلیدواژه "تقلّب" تلاش می کرد و بطور مداوم درباره لزوم "صیانت از آراء" سخنرانی و فضاسازی می کرد.

· خاتمی و برچسب "باطل السّحر انتخاباتی"

مسئله اساسی این بود که خاتمی نشر توهّمات جریان مطبوع خویش و نسخه بومی سازی شده آمریکایی ها در رابطه با گام اصلی و مقدّماتی انقلاب های مخملی یعنی "بی اعتمادسازی مردم به نتیجه انتخابات" و عُرفی کردن "تقلّب" را در قالب سفرهای استانی انتخاباتی اش به همه جای کشور می برد. او علیرغم هشدارهای دقیق رهبری انقلاب در تبعیّت از هاشمی و برنامه های «کمیته صیانت از آرراء» به این توهّم دامن می زد که کارگزاران انتخابات در صدد اجرای یک "تقلّب" بزرگ و ملّی هستند! اینجا به بخشی از این تلاش های خاتمی اشاره می شود:

«در انتخابات حتماً باید در جهتی حرکت کرد که نیازها، خواست های مردم تأمین شود و انتخابات درست برگزار شود. کارگزاران و دست اندرکاران انتخابات باید به ملّت اطمینان دهند که خواست آنها تأمین خواهد شد.» (دیدار خاتمی با جمعی از اقشار مردم لرستان- 11 آذر 1387)، «مطمئناً مراد از حکومت اسلامی که در انقلاب مطرح شد و در قانون اساسی آمد، نوعی "اریستوکراسی" و بدتر از آن نوعی "الیگارشی" و بدتر از آن دو، "استبدادی که رنگ دین گرفته باشد" نیست. رعایت اسلام بدین معنا نیست که جمهوری را تبدیل به شیوه های "الیگارشی"، "اریستوکراسی" و یا حکومت های "توتالیتر" و تمامیّت خواه کند و چنین چیزی مورد نظر نبوده و در قانون اساسی هم، چنین نیست.» (سومین نشست ویژه «بنیاد باران» برای تبیین مفاهیم نظری اصلاحات- 12 آذر 1387)، «اینکه عده ای با زور بر مردم حکومت کنند عدالت نیست، بلکه باید مردم با رأی خود مشخّص کنند که قدرت در دست چه کسانی باشد.» (مراسم سومین سالگرد شهادت شهدای خبرنگار سانحه هوایی C130- 16 آذر 1387)، «آیا در جامعه ما به راستی میزان رأی ملّت است یا هنوز به جای حفاظت از قانون و رأی مردم کسانی می خواهند بر مردم اعمال قیّومیت کنند؟ ... آنچه برای انتخابات لازم است وجود آزادی فضای انتخابات، اطمینان از این که رأی مردم مورد احترام و حفاظت قرار گیرد و همچنین زمینه سازی برای رقابت است ... مردم باید با همه وجود در صحنه حضور یابند. امّا همه چیز دست ما نیست و بخش اصلی کار در دست برگزارکنندگان است که باید این اطمینان را به مردم بدهند. ... افرادی که انتخابات را برگزار می کنند باید رسالت و وظیفه خود را پاسداری از رأی مردم بدانند، نه اینکه خدای نکرده احساس کنند که وظیفه شرعی آنها است که یک چیز خاصّی محقّق شود، ولو اینکه خلاف رأی و نظر قاطبه مردم باشد. انتخابات باید طوری برگزار شود که امکان نظارت کامل از سوی مردم و نامزدهایی که احتمال دارد مورد ستم قرار گیرند وجود داشته باشد.» (مراسم گرامیداشت «روز دانشجو» در «تالار شهید چمران دانشکده فنی دانشگاه تهران»- 26آذر 1387)، «جنبه دیگر انتخابات خود مردم اند؛ اگر مردم در انتخابات پرشور شرکت نمایند در این صورت هر تعرّضی خنثی خواهد شد. در این صورت است که هیچ تصرّف، معجزه و سحری نمی تواند خواست مردم را دچار مشکل کند. امیدوارم این اطمینان در تمامی مراحل اجرا و نظارت نیز از سوی دست اندرکاران انتخابات به مردم داده شود و مردم با اطمینان از اینکه از رأی و نظرشان صیانت خواهد شد وارد صحنه شوند. نه اینکه خدای ناکرده این تلقی پیش آید که عده ای با احساس تکلیفی که می کنند و با امکاناتی که در اختیار دارند رفتارهایی بکنند که شایسته نظام جمهوری اسلامی نیست و حاضر به پاسخگویی در مقابل مردم هم نباشند. ... اگر سیل مردم در صحنه حضور یابند، روش هایی که منجر به انحصاری کردن امور برای یک جریان خاص در کشور می شود منتفی خواهد شد.» (دیدار با جمعی از نمایندگان اقشار مردم کرمانشاه- 30 آذر 1387)، «انتخابات باید کاملاً آزاد باشد. القاء این امر که مصلحت در این است که فلان کس بیاید و فلان کس نیاید از سوی هر کس باشد خطا است. همه دست اندرکاران انتخابات باید زمینه ای فراهم آورند که مردم بتوانند آزادانه انتخاب کنند و رأی بدهند، نه اینکه از پیش القاء کنند که وظیفه شرعی و انقلابی مردم چیست؟! اگر مردم اطمینان پیدا کنند که از رأی آنها صیانت خواهد شد شاهد انتخاباتی پرشور خواهیم بود که هیچ کس نمی تواند به نتیجه آن اعتراض کند. ... اگر حکومتی اعتماد مردم را به همراه نداشته باشد، هر چقدر هم امکانات امنیّتی، قضایی و نظامی در اختیار داشته باشد، امنیّت برقرار نخواهد شد و توطئه های ضدّ انقلاب و دشمن کارگر خواهد افتاد.» (دیدار با جمعی از اقشار مردم خراسان شمالی، جنوبی و رضوی- 9 دی 1387)، «باید این اطمینان داده شود که از رأی مردم صیانت خواهد شد. این به نفع ما نیست که مردم احساس کنند که از رأی شان آن طور که باید و شاید حفاظت نمی شود. پس اگر واقعاً اینطور نیست که ان شاء الله اینطور نیست، باید این ذهنیّت را از جامعه زدود و اگر خدای ناکرده چنین است باید به سرعت در جهت اصلاح آن اقدام شود.» (دیدار با جمعی از اقشار مردم گیلان- 18 دی 1387)، «در دوران امام هیچگاه نظارت استصوابی نداشتیم!! و بعد از امام این کار رویّه شد. نظارت استصوابی یعنی اجراء و نه نظارت و بالاتر از آن با بعضی رفتار ها یعنی قیّومیت. معتقدم اگر نظارت استصوابی نیز وجود دارد باید با چارچوب مردم سالاری سازگار باشد. یعنی نمی توانیم کاری کنیم که رأی و خواست مردم یک طرف ولی سلیقه عده ای تعیین کننده همه چیز باشد. معتقدم اگر در انتخابات آزادی باشد و از امکانات موجود سوء استفاده نشود، سخت گیری های بیجا نشود و واقعاً رأی مردم مورد حرمت قرار گیرد، تردید ندارم وضع طور دیگری خواهد بود و حتی کسانی که امروز سر کار هستند و می خواهند دوباره بیایند باید شعار های خودشان را عوض کنند.» (دیدار با جمعی از اقشار مردم ایلام- 23 دی 1387)، «امیدواریم زمینه فراهم شود و کسانی که می خواهند بیایند با آزادی وارد صحنه شوند و مردم هم اطمینان داشته باشند رأی شان اثر گذار است و هیچ کس با شرايط نابرابر وارد صحنه نمی شود و واقعاً معلوم باشد دست خاصّی پشت فرد یا جریان خاصّی نیست. مردم رأی بدهند؛ هر چه از صندوق در بیاید مبارک خواهد بود.» (ديدار با اعضاي فراكسيون اقلّيت مجلس شوراي اسلامي- 24 دی 1387)، «در صورت حضور انبوه مردم در پای صندوق های رأی است که بعضی موانع و مشکلات که در غیبت مردم کار ساز است و در حضور آنها کارساز نیست از بین خواهد رفت.» (دیدار با جمعی از اقشار مردم زنجان- 28 دی 1387)، «نباید در ذهن مردم طوری تداعی شود که رأی آنها در انتخابات آینده بی اثر است و فراتر از آن ممکن است عده ای احساس تکلیف کنند که باید خلاف قانون عمل کنند.» (دیدار با دبیرکل و اعضای شورای راهبردی «ائتلاف حزب الله ایران»- 10 بهمن 1387)، «حکومت باید ملّت را به رسمیّت بشناسد و همواره این را در نظر داشته باشد که تمام کسانی که در این دایره قرار می گیرند، مساوی و برابرند و حقوق اساسی یکسان دارند.» (دیدار با جمعی از اقشار مردم کردستان- 16 بهمن 1387)، «حضور مردم می تواند در بسیاری از مشکلات باطل السّحر باشد.» (دیدار با اعضای «خانه احزاب گیلان»- ۲ ارديبهشت ۱۳۸۸)، «نگرانی و دغدغه اصلی من که در این شرایط حساس، تمامی امکانات تبلیغاتی، اجرایی و نظارتی در اختیار جریان خاصّی گرفته و طرف دیگر واقعاً بی پناه مانده است. اصلاح طلبان برای رساندن حرفهای خود به توده مردم امکاناتی در اختیار ندارند. صدا و سیما به عنوان یک نهاد ملی که زیر نظر رهبری فعالیت می کند نباید در اختیار هیچ یک از دستگاهها قرار گیرد، چه رسد به اینکه در خدمت یک جریان خاص بدل شود.» (دیدار جمعی از فرماندهان سابق سپاه، ایثارگران و جانبازان- ۵ ارديبهشت ۱۳۸۸)، «تلاش امام سپردن حکومت به دست مردم بود. بعد از امام عده ای که حرکت های امام را انحرافی می دانستند و با انقلاب هم هیچ میانه ای نداشتند و تلاش کردند خود را به عنوان ایدئولوگ انقلاب معرفی کنند، می خواستند حتی دلسوزان و معتقدان واقعی به انقلاب و امام را نیز حذف کنند. ... مثل روز برایم روشن است که اگر مردم به صحنه بیایند و مشارکت بالای هفتاد درصد داشته باشیم؛ حتی تعدد کاندیداها هم مشکلی در کسب نتیجه مطلوب ایجاد نخواهد کرد.» (دیدار با «کمیته ایثارگران ستاد موسوی»- ۸ ارديبهشت ۱۳۸۸)، «افرادی که در محل صندوق ها حضور دارند هم نقش تعیین کننده ای خواهند داشت و مسلماً باید انسان های بی طرفی باشند و ما تردید داریم در همه صندوق ها امکان حضور افراد بی طرفی مهیّا باشد ... حضور مردم می تواند همه معادله ها را بر هم بزند. سقف رأی در یک طرف این رقابت در حدّی است که در غیبت مردم یا حضور کمرنگ آنها همین میزان آراء می تواند کارساز باشد. این سقف در حدّی است که تنها در غیبت مردم یا حضور کم رنگ آنها می تواند کارگر بیافتد؛ تاریخ نشان داده که هرگاه مردم با اشتیاق به صحنه آمده اند و رأی خود را اعلام کرده اند، نتیجه انتخابات خلاف میل این عده بوده است.» (دیدار با اعضای «شورای سیاست گزاری ستاد 88»- ۱۲ ارديبهشت ۱۳۸۸)، «احساس می کنم راه و روش و راهبردی که جناح مقابل ما در پیش گرفته، برگزاری انتخاباتی کم رمق است که کار در مرحله اول تمام شود، چرا که سقف رأی آنها مشخّص است.» (دیدار با اعضای «گروه یاری»- ۱۷ ارديبهشت ۱۳۸۸)، «امروز احساس می شود بخش هایی از جامعه نمی خواهند مردم حضور پرشوری در انتخابات آینده ریاست جمهوری داشته باشند، چون احساس می کنند در غیبت یا حضور کم رنگ مردم، جریانی که حامی آن هستند بخت بیشتری برای موفّقیت دارد.» (دیدار جمعی از «دختران فیروزه ای»- ۲۸ ارديبهشت ۱۳۸۸)، «همانطور که در دوم خرداد همه اراده ها بر این قرار گرفته بود که جریان دیگری پیروز شود، اما حضور مردم باطل السحر شد. اگر موج آمدن مردم در روز انتخابات شکل بگیرد، هیچ سازوکاری نمی تواند رأی مردم را عوض کند. می‌دانم که موانعی در مقابل رأی شما هست می‌دانم که اراده هایی وجود دارد که نخواهد رأی اکثریت مردم محقّق شود اما همّت و اراده شما می‌تواند معجزه بیافریند، همچنان که آفریده است. 22 خرداد، 2 خرداد است همچنان که در دوم خرداد توانستید معجزه حضور را نشان دهید.» (دیدار با جمعی از مردم آبادان- ۹ خرداد ۱۳۸۸)، «خاتمی در پاسخ به سئوالی که یکی از دغدغه های موجود را "صیانت از آراء" اعلام کرده بود، گفت: ممکن است اراده هایی وجود داشته باشد که از حضور اکثریت نگران باشند. با حضور فعال نمایندگان نامزدها در پای صندوق و شمارش آراء و اعلام نتایج؛ این مشکل حل خواهد شد. البته "صیانت از آراء" یعنی امواج خروشان مردم پای صندوق ها.» (دیدار مجازی با اهالی اینترنت در «یاری نیوز»- ۱۰ خرداد ۱۳۸۸) و «امروز در آستانه انتخابات سرنوشت سازی قرار گرفته ایم. علی رغم خواست كسانی كه می خواهند شما به عرصه نیایید تا اقلیت در كشور حاكم شود، می گوییم و با هم پیمان می بندیم که همه یکصدا پای صندوق های رأی بیاییم. جوان ایرانی ۲۲ خرداد را به دومین ۲ خرداد تبدیل می كند. حضور مردم باطل السّحر است.» (دیدار با جمعی از مردم اصفهان در میدان امام- ۲۰ خرداد ۱۳۸۸).

صحبت های خاتمی درباره سحر، معجزه و تصرّف انتخاباتی و اصلاح طلبان پیرامون افسانه بافی های خیالی از شب های انتخاباتی در ایران درست در این جهت مورد استفاده قرار می گرفت که طرفدران کاندیدای "پروژه سبز" در صورت عدم توفّق وی خیزش انتخاباتی قبل از رأی گیری را در قالب خیزشی احساساتی و عدالت طلبانه به کف خیابان ها بکشند! از پاییز 1387 ه.ش که برای اوّلین بار هاشمی در نماز جمعه تهران بحث "تقلّب" را مطرح نمود تا روز انتخابات بطور مداوم شاهد این عملیّات روانی بودیم که "سازمان فتنه و اصلاحات" سعی کرد بخشی از هواداران انتخاباتی و حتی نامزدهای انتخاباتی خویش را به این توهّم بیندازد که هر نتیجه ای غیر از پیروزی «میرحسین موسوی» به معنای "تقلّب سازماندهی شده و ملّی" توسّط مجریان دولت و نظام است.

در این میان خاتمی نیز با شرکت مستقیم در جلسات «کمیته صیانت» و مشارکت در عملیّات روانی برای ایجاد تشکیک در مردم؛ سهم قابل توجّهی داشته است که نمی توان آن را نادیده انگاشت. علیرغم این معلوم نیست چرا خاتمی که معتقد بود با حضور 70% مردم هیچ سحر و تقلّبی سازگار نخواهد شد؛ بعد از انتخاباتی با حضور 85% واجدین شرایط به ناگاه تغییر موضع داده و خواستار ابطال انتخابات شد؟